Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… … Słownik języka polskiego
nabić — pot. Nabić kogoś w butelkę «oszukać kogoś»: Ja krzywdy nikomu nie zrobię, będę dla was jak rodzony ojciec, ale nabić się w butelkę nie dam. T. Dołęga Mostowicz, Kariera. Mieć kieszenie nabite złotem zob. złoto 4. Nabić kieszenie, kabzę zob.… … Słownik frazeologiczny
nabijać – nabić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {czymś} {{/stl 8}}głowę {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że coś jest stałym przedmiotem troski, zamyślenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie nabijaj sobie głowy tym problemem. Nabiła … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabijać – nabić [i syn.] kieszeń [kieszenie, kabzę] — {{/stl 13}}{{stl 7}} szybko bogacić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś nabija, wypycha, napycha sobie kieszeń. Nabili sobie kabzę na doradztwie finansowym. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabijać — pot. Nabić kogoś w butelkę «oszukać kogoś»: Ja krzywdy nikomu nie zrobię, będę dla was jak rodzony ojciec, ale nabić się w butelkę nie dam. T. Dołęga Mostowicz, Kariera. Mieć kieszenie nabite złotem zob. złoto 4. Nabić kieszenie, kabzę zob.… … Słownik frazeologiczny
guz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. guzzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kulista wypukłość, zgrubienie na ciele człowieka lub zwierzęcia uwarunkowane budową anatomiczną : {{/stl 7}}{{stl 10}}Guzy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gula — ż I, DCMs. gulali; lm D. gul «narośl, zgrubienie w kształcie kuli lub zbliżonym do kuli; guz» Nabić sobie, komuś gulę … Słownik języka polskiego
guz — m IV, D. a, Ms. guzzie; lm M. y 1. «obrzmienie, zgrubienie najczęściej kuliste, występujące na ciele ludzi lub innych organizmów żywych» a) «zgrubienie pochodzenia naturalnego» Guzy czołowe, potyliczne. b) «obrzmienie wywołane uderzeniem, krwiak» … Słownik języka polskiego
siniak — m III, DB. a, N. siniakkiem; lm M. i 1. «ograniczone, sinoczerwone zabarwienie skóry powstające wskutek podskórnego wylewu krwi w następstwie urazu lub samoistnego pękania naczyń krwionośnych» Mieć siniaka na czole. Nabić sobie lub komuś siniaka … Słownik języka polskiego
siniec — m II, D. sińca, B.=D. a. M.; lm M. sińce, D. sińców → siniak w zn. 1 Mieć siniec na nodze. Nabić sobie lub komuś sińca. ∆ Sińce pod oczami «ciemne plamy pod dolnymi powiekami; podkrążone oczy» … Słownik języka polskiego
